Ganj Nehri ve Mitoloji – Vişnu Eriyor ve Tanrıça Ganga
Ganj Nehri ve Mitleri…
Hindu inanışına göre, mutlak olan Tanrı Brahman her şey olabilir. Bu bazen bir kaya, bazen bir inek, bazen bir ağaç, tapınakta süslenmiş bir taş veyahut metalden bir put, bazen ise; ovalara doğru akan bir nehir…
Ganj nehri, Ganga ismiyle de anılan Hindistan’ın kuzeyinden başlayıp, Bangladeş’e doğru uzanan 2.700 km uzunluğunda bir nehirdir.
Ganj nehri, Hint kültüründe Vedik zamana kadar dayanan bir kutsallığa sahiptir. Bu nehirde yıkanan, günahlarından arınır. Kişi besinlerini bu nehirde yıkarsa bereketi çoğalır. Ölülerin yakılıp, küllerinin nehre atılması kişinin karmasını arındırır.
Hint mitolojisinde ve Hint inanışlarında çeşitli Ganj Nehri miti anlatılmaktadır.
Nehir Tanrıçası : Ana Ganga
Kimilerine göre Ganj Nehri miti, Dağ Tanrısı Himalaya’nın kızı olan tanrıçanın vücut bulmuş halidir. Duaları, ilahileri toplayarak kutsallığı kendinde barındırır. “Ana Ganga” olarak da anılan Nehir Tanrıçası Hindular tarafından bir nilüfer ile beyaz bir taç giyen, ellerinde bir su çömleği tutan ve evcil hayvanı olan timsahını süren güzel bir kadın olarak betimlenir.
Ganj Nehri Yeryüzüne İniyor
Kimi yazıtlara göre ise; Bir zamanlar Hint Kralı olan Bhagiratha’nın uygarlığı kötüye girmektedir. Bunun üzerine kralın, Tanrı Brahma’ya yakarışıyla; tanrı nehri kendi kutsal katından yeryüzüne, dünyaya indirmek üzere krala yollamıştır. Ancak nehir yeryüzüne akarken bulduğu her şeyi dağıtmış, medeniyete inmesiyle krallığı da yıkıp, yok etmeye devam etmiştir. Kral Bhagiratha ise; bu defasında Tanrı Şiva’ya yakarışlarda bulunur. Yakarışları duyup gelen Şiva, nehri yılan saçlarıyla kontrol altına alarak, medeniyeti kurtarır. Ve böylelikle Ganj nehri, tanrının indirdiği ve bir başka tanrının kontrol ettiği olarak kutsallığını edinir.
Ve Hindular her yaz, Ganga Dusshera veya Ganga Dashami olarak bilinen festivalle kutsal nehrin tanrı katından dünyaya inişinin şanslı bir gününü kutlar.
Ganj Nehri Miti : Vişnu Eriyor
Mutlak olan Brahman, dünyayı Brahma olarak yaratır; Vişnu olarak devamını sağlar; Şiva olarak da yok eder.
Günlerden bir gün Şiva dansını ederken, şarkı söylemeye başlar. Bunu duyan Vişnu o kadar etkilenir ki, dinlerken birden ayağından başlayarak erimeye başlar. Dünyayı ve canlıları yaratan Brahma, Vişnu’nun erimesi ile onu kendi kutsal çanağında toplar. Bu çanaktaki erimiş Vişnu, sıvı olarak Hint topraklarına dökülür. Oradan da Ganga’nın biçimini alır. Ganj nehri (Ganga) toprağı, tanrıları, insanları, medeniyeti, kültürü ve tüm canlıları besler. Ganj nehrinin suyunda yıkanmak demek, kutsal olan Tanrı da yıkanmak demektir.
Kaynakça:
- Dünya Mitolojisi – David A. Leeming
- Hint Mitleri – A.L. Dallapiccola
- Mit ve Mitya – Devdutt Pattanaik
- Rigveda – İş Bankası
